Films

In 2019 ben ik ook nog eens begonnen te acteren in films. Dit leek mij een geweldige uitdaging en een mooie uitbreiding van mijn curriculum. Ik zat al een tijdje hierover na te denken in het voorgaande jaar, maar had geen idee waar ik moest beginnen. Totdat ik op een gegeven moment in gesprek raakte met Mirea Harlaar, een actrice die studeert aan de Film Actors Academy Amsterdam (Faaam). Zij raadde me aan om sowieso een kijkje te nemen bij die opleiding, maar ze wist ook nog wel een Facebookgroepen. Hierop worden zeer frequent oproepen geplaatst voor acteertalent. Dus weldra stond ik ingeschreven voor een paar van dat soort groepen.

Het begin

Al snel lukte het me om een paar audities en een paar figurantenklussen op de kop te tikken. Zo heb ik gefigureerd als clubganger bij een shoot van de webserie Amsterdam Ave. Ook speelde ik op de achtergrond van een buitenlandse reclame voor Amstel Bier. De audities die ik kreeg waren wel voor noemenswaardige rollen in korte films. Helaas kwam ik telkens net niet in aanmerking om de rol ook daadwerkelijk te gaan spelen.

De eerste rollen

Solo

De eerste rol die ik te pakken had was de rol van Fré in een Vlaamse studentenfilm genaamd Solo. In korte tijd moest ik ervoor zorgen dat ik een overtuigend Vlaams accent in de mond kreeg en mijn scènes had ingestudeerd. Het was een zeer goede eerste ervaring. De crew en mijn mede-acteurs waren zeer geduldig en we gingen niet verder tot we een goede take hadden. Ik kon achteraf echter wel concluderen dat er nog veel te leren valt voor mij.

De Haas en de Schildpad

De volgende rol die ik toebedeeld kreeg was een kleine bijrol als agressieve bestuurder. Deze man wil graag voorbij aan een oude man die uit het ziekenhuis is ontsnapt. Met alle gevolgen van dien. De naam van de film is De Haas en de Schildpad, een studentenfilm door Laurens Witte voor de HKU. Dit was een hilarische shoot, die met veel plezier in één middag gedaan werd. Het was een kleine tien takes om genoeg materiaal te krijgen, waarin ik onder andere haastig moest afrijden op de oude man. Ook moest er daarna nog wat geluid opgenomen worden van de motor, de toeter van mijn auto en wat geschreeuw en gevloek. Hierna was er voldoende materiaal om deze productie af te ronden en te kunnen bewerken. Zie hier het eindresultaat.

Hortari

Niet lang daarna wist ik mijn eerste hoofdrol in een film te bemachtigen. De rol in kwestie was een jongeman die zich niet op zijn plek voelde in zijn rijke bestaan. Tijdens zijn zoektocht komt hij erachter dat het plegen van moorden hem zijn geluk brengt. Het was voor mij dus zaak om in de psyche van een psychopaat te duiken en dit overtuigend over te kunnen brengen op film. Hiervoor heb ik ter inspiratie een aantal series en films bekeken waarin het verhaal draait om vergelijkbare gevallen. Ook heb ik onderzoek gedaan naar seriemoordenaar Ted Bundy. Recentelijk was er een film over hem gemaakt op Netflix en ook een documentaireserie gemaakt over zijn gruwelijke daden en hoe deze man achter de schermen werkelijk was. Hieruit kon ik veel inspiratie halen, vooral uit de laatstgenoemde serie.

Shots, shots, shots

Na wat voice-overs opgenomen te hebben en een fotoshoot voor de poster op de Breda University of Applied Sciences (BUAS), was het een week later tijd om de beelden te schieten. Het betrof een tweedaagse shoot op twee verschillende locaties. De eerste dag filmden we een overval op locatie in Zevenbergen. Dit was een zeer enerverende dag die vrij vlot verliep. Ik genoot veel vrijheid en hulp van de crew, waardoor deze shoot een fijne ervaring was. De tweede dag was ook in Zevenbergen, maar was op locatie bij iemand thuis bij wie we mochten filmen. In deze dag zat het meeste werk voor mij, omdat hier het gros van mijn tekst en de punchline van de film in zaten.

And the nominees are…

Een aantal weken na de shoot was het eindproduct klaar en werd gepresenteerd op het jaarlijkse ‘Short Film Festival‘ van de universiteit. Op deze dag zouden er awards verdeeld worden onder de verschillende studenten films die op die school waren gemaakt. Hieronder vielen de categorieën Best Sounddesign, Best Poster, Best Adapted Screenplay, Best Editing en Best Film. Voor het grootste deel van de aanwezigen was dit ook de eerste keer dat ze elkaars en hun eigen productie te zien zouden krijgen, dus er was een hele positieve energie aanwezig.

Na een lange zit, want er was een flink twintigtal aan films om te bekijken, was het tijd voor het verdelen van de awards. In geen enkele categorie werd Hortari genoemd, totdat, tot onze grote blijdschap, de naam viel in de grote categorie voor Best Film. En onze blijdschap werd nog groter toen na de livestemming duidelijk werd dat ons team deze award mee naar huis mocht nemen! Dus we kunnen met grote trots terugkijken op deze originele, zelfgeschreven film.