Musicals & Toneel

In 2012 heb ik kennis gemaakt met de wereld van musicals en toneel. Vanaf dat jaar was ik meteen aangestoken met het virus en heb ik elk jaar één of meer producties per jaar gespeeld vanaf toen.

Evita

Het begon in december 2012. Na een gastoptreden met The Bretels werd ik gevraagd of ik me wilde voegen bij de leden van Musical Wognum. Zij zouden het komende jaar hun productie van Evita spelen. Hiervoor was ik zeker te porren, maar ik moest eerst nog een half jaar naar Spanje voor mijn studie. Dit was geen probleem, maar een rol zat er dan niet in.

Zo gezegd, zo gedaan en na de zomerstop stapte ik in september 2013 binnen. Bij mijn eerste musicalrepetitie ooit. En ik moet zeggen dat het best wel even wennen was. Al die gekke stemoefeningen en een hele hoop nieuwe mensen die ik hooguit van gezicht kende of helemaal niet. Verder was het voor mij ook niet helemaal duidelijk wat er precies van me werd verwacht. Ik besloot zodoende om te kijken waar het heen zou gaan.

Na zo’n drie maanden twee keer per week gerepeteerd te hebben, was het al zover, de première. Al snel ontdekte ik hoe fijn het was om met zo’n grote groep een gezamenlijk doel voor ogen te hebben en dat te realiseren. Samen in musicals spelen, genieten en het publiek laten genieten. Er was dus voor mij geen twijfel over mogelijk, ik wil dit blijven doen.

Wat Zien Ik?!

Dus de volgende productie ging van start in het voorjaar van 2014. Het was een Nederlandse klassieker genaamd Wat Zien Ik?! Na hard oefenen voor de auditie, wist ik de rol die ik op het oog had te bemachtigen. Ik zou dat jaar Lucas spelen. Een rebelse, standvastige jongen die opkomt voor zijn rechten als student. Dit was mijn eerste rol en mijn eerste volledige jaar bij Musical Wognum. Het was dus hard werken dat jaar, maar was wel een flinke stap in de goede richting.

Parade

In 2015 kwam een voor velen onbekende musical aan bod, namelijk Parade. Een stuk gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Het speelt zich af in de Amerikaanse staat Georgia 1912 en 1915. Het stuk gaat over een opzichter in een potlodenfabriek, genaamd Leo Frank. In de nacht na de jaarlijkse onafhankelijkheidsparade, wordt er een jonge werkneemster vermoord aangetroffen in de kelder van de fabriek. Antisemitisme en racisme hebben in die tijd nogal de boventoon bij de lokale bevolking. Al snel wordt er een rechtszaak opgezet tegen de opzichter van joodse afkomst.

De rolverdeling

De rol die mij meteen vanaf het begin aansprak was Jim Conley. Hij was een schoonmaker in de fabriek met een nogal duister verleden en een glibberig voorkomen. Met mooie praatjes probeert hij zich overal tussenuit te werken. Hij maakt dan ook al vroeg in het stuk een deal met de officier van justitie. Tijdens de rechtszaak moet hij enkele bezoedelende woorden over dhr. Frank te spreken om zo de jury ervan te overtuigen dat deze de daadwerkelijke moordenaar was.

Tot op de dag van vandaag is deze moordzaak nog altijd niet opgelost en is het dus een mysterie wie het echt heeft gedaan. Hierdoor heeft iedereen die het stuk speelt zijn eigen mening erover en kan eenieder zijn eigen draai aan het stuk meegeven.

De bijgaande muziek die met het stuk gepaard gaat is dan ook groots en dramatisch. Ik mocht zelf twee solonummers (Dat Zei Die Echt, Proef De Regen) en een solostuk in een kwartet (Het Rollen van de Donder) zingen. Als liefhebber van soul, blues en bluegrass vond ik dit een enorm plezier om te mogen doen. Als lokale musicalvereniging stegen we ook zeker boven onszelf uit. Het was een ingewikkeld, zwaar, emotioneel stuk met zeer gecompliceerde koorstukken en muziek. Ik durf te zeggen dat we het verhaal recht hebben gedaan met onze uitvoering. Dit was één van de mooiste musicals die ik ooit heb mogen spelen.

Amateur Musical Awards 2016

Als kers op de taart ontving ik in augustus 2016 het bericht dat ik op de longlist stond voor Beste Mannelijke Bijrol bij de Amateur Musical Awards. Dit was voor mijzelf al een geweldige prestatie. Ik wilde natuurlijk ook graag verder naar de shortlist. Dit zou namelijk betekenen dat ik kans maakte op het behalen van de award. Tevens zou ik een stukje mogen laten horen tijdens het awardgala in het DeLaMar theater in Amsterdam.

Tot mijn grote blijdschap werd ik ook gekozen voor de shortlist samen met vier anderen. En wij mochten met zijn vijven een medley van onze nummers vertolken in oktober van 2016. Vele grote namen en idolen zaten in de zaal tijdens het gala, dus ik kijk daar nog altijd met veel trots op terug. Helaas ging ik niet naar huis met de award, maar die ging zeer verdiend naar Niels Noorlander voor zijn rol van Hänschen in het stuk Spring Awakening. Desondanks blijft het een avontuur dat ik nooit meer zal vergeten. Het was een eer om tussen al die mensen, uit zoveel verschillende musicals, mijn ding te mogen doen.

Petticoat

De dag na het gala van de Amateur Musical Awards moest ik gelijk weer in het gelid springen voor de generale repetitie van Petticoat. Dit was de productie in Wognum voor 2016 en voor het eerst deden we dat met een dubbele cast. Dit om mogelijke zieken op te kunnen vangen en ook om meerdere mensen in de vereniging de kans te geven een rol te bemachtigen. Dat jaar ging ik wederom zo’n vijf maanden weg naar het buitenland voor mijn studie, dus moest helaas een grote rol laten schieten.

Desalniettemin was er genoeg te dansen en te figureren dat jaar voor mij. Het was voor het ensemble wederom een mooie uitdaging en weer een stap richting een hoger niveau. Het was voor de regisseur Djuri Reijnen een heel nieuw avontuur, aangezien hij dit jaar voor het eerst de regie in handen had. Daarvoor was hij een aantal jaar choreograaf geweest bij de vereniging. Hij weet heel goed zijn visie te projecteren op het toneel. Ook weet hij de essentie van het stuk te vertolken naar het spel, dans, decor en licht. Dit in samenwerking met alle geweldige mensen achter de schermen, zorgt voor schitterende resultaten.

MusicMix Disney

In het voorjaar van 2017 werd ik benaderd om een gastoptreden te geven bij de MusicMix van de Wognumse Muziekvereniging Ons Genoegen. Dit is een theaterconcert naar een bepaald thema en deze editie was dat Disney. Allerlei klassiekers uit Disney musicals zouden de revue passeren, waaronder mijn duet A Whole New World met Brigitte Heitzer. Mijn antwoord op de deze vraag was uiteraard een volmondig ja! Hoe vaak krijg je nou de kans om in de grote zaal van Schouwburg ’t Park te staan met een heel orkest achter je voor een duet met een musicalster?

De handen waren ineen geslagen met Wognumse regisseuse Lore Koelemeijer om er een mooi verhaal bij te maken in de sfeer van Disneysprookjes. In augustus van dat jaar begonnen de repetities voor het stilspel en verteller. Ik kreeg de rol van prins Frederik voor mijn rekening, als klassieke prince charming in het stuk. Al snel werd ik gevraagd of ik ook de rol van Zazu in het nummer Baas van het Land uit de musical Lion King op me wilde nemen, gezien hier nog geen invulling voor was gegeven. Uiteraard schoof ik deze kans ook niet aan de kant. Later bleek dat voor het Mary Poppins nummer Supercalifragilisticexpiallidocious ook nog een mannenstem benodigd was. Wederom werd ik hiervoor benaderd en uiteraard zei ik ook hier geen nee tegen.

Here we go!

Na meerdere spelrepetities en zangrepetities met het orkest was het moment daar. Op de dag van het optreden was het eerst in de middag tijd voor de generale met Brigitte. Het liedje Under The Sea uit de Kleine Zeemeermin ging nog niet helemaal geölied, dus vroeg Brigitte aan de dirigent of ik haar daarbij kon helpen. Na een kort overleg met de regisseuse werd hiermee ingestemd en kreeg ik de eer om drie keer met Brigitte te mogen zingen. Na afloop mochten we nog in kleding de foyer in vanaf de hoge trap. We werden onvangen met een daverend applaus door een foyer gevuld met publiek. Wat een heerlijk gevoel! Het was een show die ik nooit zal vergeten.

Bad Girls

In 2017 was het weer tijd voor een wat serieuzer stuk. Er werd gekozen voor een vrij onbekend stuk met origines uit Groot-Brittanië. Het was volgens het artistiek team te vergelijken met de Nederlandse serie Vrouwenvleugel en het ging dan ook over een vrouwengevangenis en de vrouwen die daar opgesloten zaten.

Er werd voor het eerst aandacht besteed aan stagecombat, het ‘vechten’ op toneel. Dit resulteerde in heel veel lol, rode handjes en onderling vertrouwen bij de spelers. Ook werd er diep ingegaan op de verschillende relaties tussen de personages in het stuk en hoe je daarmee omgaat tijdens het spel, want iedereen zou bijna de hele tijd op zijn! Tijdens de uitvoeringen veranderde het toneel in de achterzaal van Café Stam in een levend decor van een vrouwengevangenis. Zelfs de spelers zonder tekst hadden hun personage een volledige achtergrond gegeven, om zo het stuk zo geloofwaardig mogelijk over te kunnen brengen. Het was wederom een groot succes en een hele leerzame ervaring voor de hele vereniging.

Allo Allo!

Aan het eind van de zomer in 2017 kreeg ik een telefoontje van de productieleider van Toneelvereniging de Oefenschool. In september zouden ze starten met de productie Allo Allo!, gebaseerd op de Britse comedyserie.

Echter degene die de rol van de Italiaanse kapitein Alberto Bertorelli zou gaan spelen had helaas afgezegd. Nu was de vraag aan mij of ik de rol op me wilde nemen. Het pastte nog wel in mijn drukke schema, dus ook hier zei ik ja op. Het repetitieproces was lachen, gieren, brullen, maar er moest ook zeker goed naar de personages gekeken worden om ervoor te zorgen dat het spel wel geloofwaardig bleef. Elke week werd er dus aan de spelers gevraagd wat voor eigenschappen het personage bezat en wat de beweegredenen van het personage waren. Dit heeft geleid tot een succesvol toneelstuk voor goed gevulde zalen. Veel gelach en applaus kwam er vanuit het publiek, dus we kunnen terugkijken op een mooie productie.

Hairspray

Dit stuk heb ik eigenlijk twee keer in hetzelfde jaar gespeeld. In januari 2018 bij Musicalvereniging Zwaag en in november 2018 bij Musical Wognum. De eerste keer werd ik door regisseur Peter Groenendijk al in september van het voorgaande jaar gevraagd of ik me bij de cast wilde voegen, echter kon ik dit vanwege verplichtingen naar Musical Wognum niet doen. Toen ik in november klaar was bij Bad Girls, werd mijn hulp nog steeds verzocht om de bijrol van Fender te spelen. Dit wilde ik maar al te graag doen.

Vanwege de korte aanloopperiode die ik had, heb ik me, in overleg met het artistiek team, beperkt tot een klein aantal dansen en spelmomenten. Als dat niet zo was gegaan, was het ondoenbaar geweest. Het was een leuke uitdaging om in zo’n korte tijd toch zoveel mogelijk mee te draaien met de groep.

Terug naar Wognum

Niet lang daarna begon het repetitieproces voor Hairspray in Wognum. Echter door de toenemende drukte bij Touch of Toto, begon ik er heel hard over na te denken of ik nog wel tijd genoeg had om er een amateurmusical naast te doen. Uiteindelijk na lang tobben besloot ik dat ik het nog één keer wilde doen, maar dan ging ik ook met volle overtuiging voor de hoofdrol, Link Larkin. Ik had voor mijn gevoel heel veel gemeen met dit personage, als groot rock ’n roll fan die het probeert te maken in de muziek.

Het is me gelukt deze rol te bemachtigen en ging een drukke, intense repetitieperiode tegemoet. Het was dat jaar veel werken aan conditie, dans en spel. Ik heb genoten van elk moment en heb tijdens de uitvoeringen mijn hart en ziel in het personage proberen te stoppen. Ik kon na afloop met een tevreden gevoel de deur achter me dicht trekken en heb met pijn in het hart (voorlopig) afscheid genomen van m’n oude, vertrouwde ‘clubbie’.

The Wiz

Een kleine vier maanden nadat ik afscheid had genomen van Musical Wognum, werd een andere producent van amateurproducties mij tot de aandacht gebracht. Daphne Bruineberg Productions kwam naar het pittoreske Wognum om hun uitvoering van High School Musical te promoten die ze een maand later zouden spelen.

Ik had begrepen dat ze van ‘buitenaf’ casten en niet vanuit een vast ledenbestand, dus zag hier mijn volgende uitdaging. Ik hoopte mee te mogen doen met hun volgende productie, The Wiz, en dan het liefste in één van de hoofdrollen. Na een spannende auditie en een paar weken geduld, kreeg ik het verlossende telefoontje dat ik was gecast in de rol van de Vogelverschrikker. Dit was de rol die ik zocht. Veel fysiek spel en veel tijd op het podium, een mooie stap verder.

Het was hard werken, veel uren maken en veel energie erin steken. Dit bracht de groep tot elkaar en samen hebben we veel plezier beleefd aan deze productie. We mochten het stuk helaas slechts twee keer uitvoeren, maar dit mocht dan wel in de grote zaal van het prachtige Zaantheater. Als een professionele productie waren we backstage verdeeld over de kleedkamers. Iedereen werd voorzien van een draadloze microfoon en zijn we die twee avonden boven onszelf uitgestegen. Begeleid door een orkest van professionele muzikanten, met de geweldige disco, funk en soulnummers die bij dit prachtige stuk horen.

Voorlopig was dit de laatste musical/toneelproductie waar ik me mee bezig heb gehouden. Dit om mijzelf rust te geven en goed te kunnen focussen op mijn werk bij Touch of Toto. Ik zal daarentegen altijd mijn ogen en oren open houden voor nieuwe uitdagingen op dit gebied, dus wie weet in wiens huid ik nog mag gaan kruipen in de toekomst.